Миний цаг

Наадам юу юугүй болох нь ээ... Өнөөдөр гадуур гарч жаал юм цуглуулдаг байгаа даа. Ёсыг бодож хуушуур хийнэ, хоёр хүүхэддээ салат энэ тэрхэн хийнэ... Шороонд булуулж, юуны махаар яаж хийснийг нь мэдэхгүй хуушуур авч идэж байхаар гэртээ суугаад телевиз үзсэн шигээ хуушуурдвал илүү дээр гэж санагдахын. Харамсалтай нь баярлаад хөөрөөд байх юм энэ наадамд алга юм шиг байнаа. Хэн ямар цол авч, үзүүр түрүүг булаалдах бөхийн нэр аль хэдийн тодорчихсон байдаг гэсэн. Өнгөрсөн жил 100 саяар гурван начин төрүүлчих санаатай байсан компанийн захирал залуу лав амжаагүй гэсэн.  Арай ядан хоёрыг нь тав давуулсан гэсэн. Тэгэхээр энэ жил бүр л өсөх байх даа. Бөхчүүд гэж хүний хайр даадаггүй "амьтас". Нэг их нэр төртэйгий нь яана. Атаархсан болохгүй л байх. Хөөрхий аав минь хэн төрүүлэх бол гэж суудалдаа өндөлзөн, халуун нар, бороо шороог үл анзааран цэнгэлдэхэд уяатай юм шиг хоёр хононо. Эцсийн дүн нь шударга бус өрсөлдөөн. Хуудуутай цол. Хогийн санагдаад байхын. Дээрээс нь допингийн шинжилгээ нь бүүр худлаа. Авсан болоод хариу нь сарын дараа ирнэ. Допингтой бөх нь хэд хэдэн наадамд бай шагнал хүртээд, дээрээс нь  үнэн хүчийг үзүүлж биш, үрлэн эмний хүчээр авсан цолоо угаагаад, ууж идээд дуусчихсан байдаг. Цол хураах тухай нэг хэсэг ярьна. Тэгээд үлгэрийн далай болоод өнгөрнө дөө. За энэ ч яахав. Тэгээд өнгөрдөг л юм байгаа биз. Харин эрхэм блогчид та нар минь сайхан наадаарай.